میگویند در یک مجلسی از ژولیده نیشابوری پرسیدند:
میتوانی فی البداهه شعری بگویی که ده تا کلمه ” دل ” درآن باشد و هر کدام معنای مختلفی داشته باشد؟
و او رباعی زیر را در همان مجلس سرود:
دلبری با دلبری، دل از کفم دزدید و رفت
هرچه کردم ناله از دل، سنگدل نشنید و رفت
گفتمش ای دلربا، دلبر ز دل بردن چه سود؟
از ته دل بر من دیوانه دل خندید و رفت
رضا حسینی مقدم
مطالب مرتبط
میخوام یه پرونده ساده رو نشونتون بدم ببینید در اقتصاد کشور چی میگذره:
این هفته اعلام شد ۵۲ درصد سهام شرکت پتروشیمی امیرکبیر به بازنشستگان واگذار شد.
دمتون گرم 👏🏻
چه قدر شما به فکر مردم و بازنشسته ها هستید🥹
سید محرومان واقعا گل کاشته 😘
حالا بیایید ببینیم چی کار کردن؟
#رشتو
۱/۵
یک بیت شعر
روشنی طلعت تو ماه ندارد
پیش تو گل رونق گیاه ندارد
«حافظ»