بعضی آدما دنیا رو زیبا میکنن…
آدمایی که هروقت ازشون بپرسی چطوری؟ میگن «خوبم»
وقتی میبینن یه گنجشک داره رو زمین غذا میخوره راهشون رو کج میکنن که اون نپره.
اگه دستشون یخ هم بزنه، دستتو ول نمیکنه بزاره تو جیبش.
آدم هایی که با صد تا غصه تو دلشون بازم صبورانه پای درد و دلات میشینن.
همینان که دنیا رو زیبا میکنن…
مثل اون راننده تاکسی که حتی اگه در ماشینش رو محکم ببندی، با صدای ملایم بهت میگه: «روز خوبی داشته باشی»
آدمایی که وقتی تو خیابون باهاشون چشم تو چشم میشی، چهرشونو بر نمیگردونن. بهت خیره میشن و لبخند میزنن.
دوست هایی که بدون مناسبت برات کادو میگیرن و بهونه ای واسه لبخند زدنت جور میکنن.
آدم هایی که از سر چهارراه یه شاخه گل میخرن میبرن خونشون.
آدم هایی که آخر شب دوستان قدیمی را با اس ام اسی یاد میکنن.
کسانی که غم هیچ کس را تاب نمی آورند و تو را به خاطر خودت میخواهند.
رضا حسینی مقدم
مطالب مرتبط
میخوام یه پرونده ساده رو نشونتون بدم ببینید در اقتصاد کشور چی میگذره:
این هفته اعلام شد ۵۲ درصد سهام شرکت پتروشیمی امیرکبیر به بازنشستگان واگذار شد.
دمتون گرم 👏🏻
چه قدر شما به فکر مردم و بازنشسته ها هستید🥹
سید محرومان واقعا گل کاشته 😘
حالا بیایید ببینیم چی کار کردن؟
#رشتو
۱/۵
یک بیت شعر
نیست جز طول امل در کف مرا از عمر هیچ
از کتاب من، همین شیرازه بر جا مانده است
«صائب تبریزی»