" می و میخانه مست و می کشان مست! زمین مست و زمان مست آسمان مست! "
- علی اصغر شاه زیدی
باران
باران که شدی مپرس این خانه ی کیست سقف حرم و مسجد و میخانه یکیست باران که شدی پیاله ها را نشمار جام و قدح و کاسه و پیمانه یکیست باران تو که از پیش خدا می آیی توضیح بده عاقل و فرزانه یکیست