قصه‌ها تکه‌تکه می‌شوند. یا فرسوده‌شان می‌کنی یا پشت سرشان می‌گذاری. با گذر زمان قدرت قصه یا خاطره‌اش محو می‌شود. با گذر زمان، تو کس دیگری می‌شوی. اما اگر عسل به خاکستر تبدیل شود، تو هم می‌توانی از دست قصه‌ها خلاص شوی.

دیگه کلمات هم ناقصن؛ دیگه نمیشه باهاشون بازی کرد. دیگه جمله ای نمونده که گفته نشه، دیگه احساسی برای بیان نداریم، دیگه هیچ صحنه ای زیبا نیست. هیچ شعری حرف جدیدی برای گفتن، هیچ عکسی صحنه جدیدی و هیچ کتابی موضوع جدیدی نداره. افتادیم رو تکرار؛...

بعضی آدما دنیا رو زیبا میکنن… آدمایی که هروقت ازشون بپرسی چطوری؟ میگن «خوبم» وقتی میبینن یه گنجشک داره رو زمین غذا میخوره راهشون رو کج میکنن که اون نپره. اگه دستشون یخ هم بزنه، دستتو ول نمیکنه بزاره تو جیبش. آدم هایی که با صد تا غصه...