هر چقدر هم تنها هستی … لباس خوب بپوش … برای خودت غذای خوب بپز … خودت را به صرف قهوه ای تلخ در یک گوشه اتاق مهمان کن… برای خودت گاهی هدیه ای بخر … وقتی به روح احترام میگزاری … احساس سربلندی میکند...

دیگر سیر شده ام از تمام مونث ها و مذکر های بی وجود. هرکه را میبینم انگار جلد او را پوشیده است. نمیدانم شاید این خوب است اما زجرم میدهد. دیدنت نبش قبر میکند تمام خاطراتم را. مردانگی برایت تعریفی دارد ؟! تو به چه میگویی مردانگی ؟! من اگر نامرد بودم تا امروز...

یه نگاه به الانم… یه نگاه به گذشته یه نگاه به دیروزم… یه نگاه به امروزم میبینم چقدر عوض شدم… همون بچه ی معصوم… همون پسرکه دل پاک … همون کوچولوی با نمک… شده مثلا یه آدم بزرگ… چقدر مزخرف میشه آدم وقتی بزرگ میشه!...

وقتی خودش نیست و فقط و فقط یه عکس سه در چهار داری ازش تو گوشیت ! هی  زوم میکنی، هی ریسایز میکنی، عکسشو میبوسی … بعد صدای موزیکو زیاد میکنی …از خودت عصبی میشی،از اون،از خودت، از خدا، از همه… موزیک داره گوشتو پاره...

یه وقتایی هست همینطوری که داری تو خیابون راه میری یهو یاد یه خاطره خوب و تلخ تو زندگیت میوفتی، یا شایدم یه خاطره بد و شیرین … اونوقت همینطوری توی خیابون واسه خودت میخندی، مثل یه دیوونه !

امثال ماها گذشت رو خوب بلدیم ! گذشت از بدی ها… تهمت ها… اشتباهات… گذشت از اخمها… دادها… گذشت از خیانت و خیانت و خیانت… اما این ظاهر ماست… وقتی دیدین گذشتیم حتی از خیانتت … بدونید ازتون گذشتیم ساکت و آروم…. امثال ماها همونطور...

هر از گاهی، با خواهرت شوخی کن، دستش بنداز، بغلش کن … برو پشت در قایم شو و بترسون داداشتو، محکم بزن به شونش، هواشو داشته باش … مامانتو قلقلک بده تا از خنده نتونه حرف بزنه، کاری کن پیش دوستاش پُزتو بده، کیف کنه...