سالها زندگی در خانواده‌ای متوسط با مادری که ظرف ماست را تبدیل به گلدان میکرد، لاستیک ماشین را باغچه و یخچال سوخته را کمد دیواری، به تو می‌آموزد که چگونه اشیاء را به اسارت خود در آوری. اسارتی که آنها را محکوم می‌کند تا همیشه...

‏شب هرگز مطلق نیست سرانجام هَر غمی به پنجره‌ای باز ختم می‌شود پنجره‌ای که آنجا می‌درخشد همیشه رویایی بیدار می‌ماند آرزویی که خشنود می‌کند گرسنه‌ای را قلبی سخی دستی باز چشمی مواظب یک زندگی زندگی‌ای که با دیگران تقسیم کنیم