چه زیبا گفت پروفسور اسماعیل ملک زاده :
پولدارى؛ منش است و ربطى به میزان دارایى ندارد…
گدایى؛ صفت است ربطى به بى پولى ندارد…
دانایى؛ فهم و شعور است و ربطى به مدرک تحصیلى ندارد…
نادانى؛ یاوه گویى است و ربطى به زیاده گویى ندارد…
دشمن؛ نمایشى از کمبودها و ضعف هاى خویش است و ربطى به بدسرشتى و بدخواهى طرف مقابل ندارد…
یار؛ همدلى است و ربطى به همراهى و پر کردن کمبود ندارد…
وقتى گرسنه اى، یه لقمه نون خوشبختیه … وقتى تشنه اى،یه قطره آب خوشبختیه … وقتى خوابت میاد،یه چرت کوچیک خوشبختیه …
خوشبختى یه مشتى از لحظاته … یه مشت از نقطه هاى ریز،که وقتى کنار هم قرار مى گیرن،یه خط رو میسازن به اسم زندگى …
قدر خوشبختى هامون رو بدونیم… ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﻮﺩﺭﺍ منوط به، ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻧﮑﻦ! و ﺑﺪ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ، ﺑﺪﺑﻮﺩﻥ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻧﮑﻦ!
ﻣﺎ ﺁﯾﯿﻨﻪ نیستیم، ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﻢ!
ﻣﺸﮏ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻨﺪ:
ﺗﻮ ﺭﺍ ﯾﮏ ﻋﯿﺐ ﻫﺴﺖ،
ﺑﺎ ﻫﺮ ﮐﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ
ﺍﺯ ﺑﻮﯼ ﺧﻮﺷﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﻫﯽ.
ﮔﻔﺖ:
ﺯﯾﺮﺍ ﮐﻪ ﻧﻨﮕﺮﻡ ﺑﺎ ﮐﯽ ﺍﻡ،
ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﻨﮕﺮﻡ ﮐﻪ ﻣﻦ ﮐﯽ ﺍﻡ!
ﻭ ﺍﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ؛
ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﺸﯽ ﺑﯽ ﺍﻧﺘﻬﺎ…
