هر بار که میخوام اینجا چیزی بنویسم ، زیاد فکر میکنم! خودم رو در قبال نوشته های خودم مسئول میدونم. ولی هر چی فکر میکنم میبینم چیزایی که می خوام بنویسم به جز خودم به درد هیچ کسی نمیخوره. شاید اگه من رو هم به اون حد از فکر کردن نرسونه، به درد خودم هم نخوره. یعنی اگه عکس های هواپیمای جاسوسی امریکا (پهپاد RQ170) رو برا نمایش میذاشتم فایده ش برا ملت بیشتر بود. ولی اگه چیزی رو که من مد نظرم بوده کسی گرفته باشه احتمالاً داره این وبلاگ رو دنبال میکنه. به هر حال هنوز از این مزخرف گویی خسته نشدم. از جایی که دوسه روزه مستقل شدم.تا خودم نخوام کسی نمیتونه جلوی منو بگیره ! این یعنی ، تا من هستم، این وبلاگ هم هست.
دلم گرفته از همه ادما.من یه عاشقم.ولی تنها.منو عشقم باهم خیلی دوریم برامومن دعا کنید که به هم برسیم.کارم فقط گریه کردنه.نمیدونم چرا …………..دلم میخواد همه چیزو بزارم برم..ولی نمیتونم دلم گیره…………..بچه ها برام دعا کنید
میخوام از ایران برم به نظر شما چیکار باید بکنم؟ برام دیگاه بزارین ممنونم
:-P کجا میخوای بری ؟! عشق همچین دیوونه بازی هایی هم داره !