حدود یک ماهیه در پی اونم که بدونم دوستام چطورین، چه اخلاقی دارن، منظورم از پشت به عنوان نفر سوم نگاه کنم!
به نظرم همه چی دروغ میاد
همه دروغ میگن تا به جایی برسن ، آخر این بالا دستا کجاست؟ راه های بهتری واسه رسیدن به اون بالا بالا ها نیست؟ یکی نیست به من بگه چرا؟!
آخه چقدر؟! چقدر دروغ؟! دروغ پشت دروغ… یعنی رسیدن به اونجایی که می خوای اینقدر برات ارزش داره که دروغ می گی؟ خودتو زیر سوال می بری؟ خودتو اینقدر کوچیک می کنی؟ خودتو [اه…] نمیدونم.
جواب «چرا دروغ می گی؟!» اینقدر برات نامفهوم و عمیقه که می گی «دیوونه شدی؟ سرت به جایی خورده؟»
همیشه باید بپیچونی؟ آخه نامرد اینقدر خاطره باهات دارم، اینقدر دوستی یعنی ۱/۵ عمر، یعنی اینقدر برات ارزش نداشتم ؟؟!
خودت قضاوت کن. دیگه هیچی نمیگم